Tom, Rozdzial

 1      1, IV   |         przyzwoitą. Ale ja stąd widzę, jak Ciocia Ludomirowi wszystko
 2      1, IX   | szczęścia, całą przyszłość moją widzę teraz jak okropną przed
 3      1, XII  |         by powinny, często, jak widzę, łzami tylko są pamiętne!
 4      1, XII  |      mojej miłości własnej, gdy widzę, że nad Dorydę, nad inne
 5      1, XII  |     zabawy, którymi w Warszawie widzę otoczonego księcia Melsztyńskiego
 6      1, XII  |        go znajduję szczęśliwym, widzę otoczonym krewnymi, przyjaciółmi,
 7      1, XII  |       litości i dnia jednego:~- Widzę - rzekła - majorze, że ty
 8      2, XXV  |         już jesteś osobą, którą widzę, że drogie jakieś wspomnienie
 9      2, XXV  |     obraz życia ludzkiego w nim widzę; patrz, jak na przemianę
10      2, XXVII|   słodycze? Nie, nie sądzę, nie widzę, nie czuję nic innego, tylko