Tom, Rozdzial

 1      1, XIII  |   dziecinną ledwo że nie powiem radością uśmiechnęła się widząc się
 2      1, XIV   |        i co będę mógł zebrać, z radością odniosę.~Malwina weszła
 3      2, XXII  | Melsztyńskiego, ta białogłowa z radością wstała i do Zdzisława się
 4      2, XXIV  |        jedynie, napełniona była radością, w której serce jego opływało
 5      2, XXIV  |    przytłumić mogły, tą wspólną radością podwoiła się jeszcze - i
 6      2, XXV   |       na ten bal nie jechać i z radością przewidywała, że cały wieczór
 7      2, XXV   |  Ezechielu!~- Ach! i owszem - z radością krzyknęła Malwina, wdzięcznie
 8      2, XXV   |       promyk nadziei serce moje radością napełnił, bo z pierwszego
 9      2, XXVIII|  Malwinę wnuczką mógł nazwać, z radością przyjął oświadczenie Ludomira,
10      2, XXVIII|        chrzcił Wandy i z wielką radością, choć drżącą już ręką, w