Tom, Rozdzial

 1      1, VI  |      jedynym zajęciom, tą jedyną myślą, jak by los ukochanego sobie
 2      1, VII |          mnie, nie zostawuj z tą myślą tak okropną, żem cię obraził.
 3      1, IX  |         połączał. Pocieszała się myślą, że czyni ofiarę żądaną
 4      1, XIV |        odsuwał. Ale cieszyła się myślą, że co odsunięte, nie stracone
 5      2, XV  |      nikt jeszcze nie wrócił, tą myślą jedynie zajęta, że nic ich
 6      2, XVII|         i uspokoiło się nieco ta myślą: Mam czas do namyślania
 7      2, XVII|        niesłychanie, z tą smutną myślą kładła się spać, że nazajutrz
 8      2, XIX |     milczenie." U drugiego kwiat myślą zwany, z napisem: "Chyba
 9      2, XXIV|          się zajmował. Wanda, tą myślą uspokojona, że w nim przyszłego
10      2, XXVI| niesłychanie (przyznać muszę) tą myślą, że przy nas zostanie; i