Tom, Rozdzial

1      1, I     |       i szczęśliwsza od innych żyć będzie pewnie, by kiedyś
2      1, II    | przyjaciółko Ludomira; póki on żyć będzie, póty Cię szanować
3      1, III   |       miesięcy po ślubie córki żyć przestali - i strata ich
4      1, V     |       umyśle .~Najszczęśliwiej żyć umiała na wsi i w samotności,
5      2, XV    |     nie mogła. Czując więc, że żyć nie może, wszystkie bojaźni
6      2, XVII  |     kochać nigdy... - ale to i żyć nie warto! Kochać... - to
7      2, XXV   |      dać może wychowanie. Póki żyć będę, póty nie zapomnę godzin
8      2, XXVII |      jak ja, dla ciebie jednej żyć pragnę na świecie, dla ciebiem
9      2, XXVIII| Malwiny, teraz upewniał go, że żyć nie może bez wesołej Wandy.~