Tom, Rozdzial

1      1, I   |          obie siostry usiadły były znów do krosienek, alić burza
2      1, XIII|           swego w Krzewinie. Mówić znów zaczął wiele, decydować
3      1, XIV | odpowiedzieć, lecz nasza elegantka znów ją przerwała.~- Ale, ale,
4      1, XIV |           kroków uszedłszy inakszy znów obraz jej się ukazał. Hałaśny
5      1, XIV |        kilka lat minęło, jak Dżęga znów jesiotry i węgorze poławia
6      1, XIV |            odpowiedział Dżęga - to znów inna historia, to ten poczciwy
7      1, XIV |          ukochany, którego jak się znów dorwał, to tak się cieszył,
8      1, XIV |        teraz, przerwana, nieprędko znów się zwiąże.~Ludomir pobiegł
9      2, XXV |         rzekła Malwina, puszczając znów na kamień mnogie gałązki