Tom, Rozdzial

1      1, IX  |          rozrzewnienie największe, żal, zdziwienie, trwoga nawet
2      1, X   |      przypuszcza tej myśli, że ten żal bez zwrotu - i początek
3      1, XI  |     uwierzysz, że mi z głębi duszy żal było z Tobą się rozłączać.
4      1, XII |       Warszawie Ludomira poznałam, żal, niepokoje i płacz serce
5      1, XIV |           cofnąć się chciała, lecz żal jej było znacznej kwoty,
6      1, XIV |            nie dozwalały. Przy tym żal, że miłości tej, która tak
7      2, XV  |          połogu swego, a tymczasem żal i boleści swoje karmiła
8      2, XXVI|           Mnie się mego dzieciątka żal zrobiło; słabe to było i
9      2, XXVI| przebudziło się biedne dzieciątko, żal mi go było porzucać i żegnając