Tom, Rozdzial

1      1, I     |       tenże sam nieznajomy, który wprzódy jak cień tylko mignął się
2      1, XIII  |         ujrzała Ludomira, którego wprzódy nie była postrzegła. Oczy
3      1, XIII  |  natychmiast tym wszystkim, co ją wprzódy byli zamówili i nadeszli
4      1, XIV   |           obiad, śniadanie zawsze wprzódy zjadamy.~Malwina chciała
5      2, XXII  | postrzegli ten sam pojazd, któren wprzódy pomiędzy tumanami kurzu
6      2, XXV   |            a bardziej jeszcze jak wprzódy być wdzięczną Stwórcy za
7      2, XXV   |     obalonym drzewie, gdzie mnich wprzódy samotnie dumał, oboje zasiedli
8      2, XXVI  |           chcąc zakonnika ostrzec wprzódy i lekszą będąc od drugich,
9      2, XXVIII|      oklaski bardziej jeszcze jak wprzódy dla siebie zyskała. Major