Tom, Rozdzial

1      1, V   |     wiedzieć, że Malwina życie mu winna, że jest dobry, miły w pożyciu,
2      1, X   |         mogę, że Malwina mu życie winna, a wierzyć nigdy nie potrafię,
3      1, XI  |        Ale pamiętam, żem mu życie winna, żem mu święcie przyrzekła
4      1, XII |         która jedynie wszystkiemu winna.~Dziad Ludomira, od którego
5      1, XII |      dalszym ciągu rzeczy nie tak winną znajdą Malwinę, a przy tym
6      1, XIII|           zmieszanie, natychmiast winną się osądziła i powtórnie
7      2, XVII|     namyślania się, nie czuję się winną i nie mam w istocie tak
8      2, XIX | wdzięczności, którą czuła się być winną księciu Melsztyńskiemu za
9      2, XXI |        obowiązki, co czuję mu być winną, i tym święciej je czuję,