Tom, Rozdzial

1      1, I    |      która ledwo nie szalała z radości widząc i wnuczkę swoją,
2      1, I    |   uradzono zatem przy wielkiej radości Wandy, że damy powinne rycerza
3      1, VII  | szczęścia lub w gronie zabaw i radości!~Malwina, zadumana, patrząc
4      1, XIV  |        Jadzia zaczęła skakać z radości i całe grono się rozsypało,
5      2, XX   |   Ludomir mało go nie udusił z radości ściskając go po tej odpowiedzi.
6      2, XXIV |      gdy tyle przyczyn miał do radości, wesołością tylko oddychał
7      2, XXV  |    wyprawy. Malwina, nie chcąc radości psuć siostrze, nie powiedziała
8      2, XXVII|        jego uczucia.~Gdy odmęt radości dozwolił im rozmawiać trochę
9      2, XXVII| poranka.~Ludomir rękę tę łzami radości oblał i przyciskając ją