Tom, Rozdzial

1      1, VI   | Naprzeciwko Malwiny, gdzie drzewa największą wystawiały gęstwinę, pięknymi
2      1, IX   |          chociażbym miała do tego największą sposobność, nigdy, chybabyś
3      1, XIV  |           mogąc nigdzie dostać, w największą wpadłem był mizerią. Zięć
4      1, XIV  |         wam przypomina, żeście mi największą uczynili przysługę, oddając
5      2, XXII |     przytulenie, które młynarka z największą wdzięcznością przyjęła i
6      2, XXIII| przyłączył się do nich i ten traf największą zwać można Opatrznością,
7      2, XXIII|         zostaje, chustką naprędce największą ranę obwiązali i wziąwszy
8      2, XXV  |        politowanie, które potem w największą się przyjaźń zamieniło.
9      2, XXVI |           wewnętrznego, bo doktor największą rozkazawszy mu spokojność,