Tom, Rozdzial

1      1, XI   |        jednak umie w jakiejści granicy trzymać, i mnie samemu,
2      2, XV   |       a raczej chałup kilka na granicy tureckiej, było mieszkaniem,
3      2, XXI  |      mieliśmy. Niedaleko są od granicy, w małych utarczkach przednia
4      2, XXII |        A że Krzewin bliżej był granicy niż Warszawa, Zdzisław prosił
5      2, XXII |        młynarka z Zieńkowa, od granicy tureckiej. Książę pan łaskami
6      2, XXIII|   nieprzyjaciel dość daleko od granicy był odparty, wojsko nasze
7      2, XXVI | ciągnie się ponad Dniestrem na granicy tureckiej, kilku z naszych
8      2, XXVI |   Wędrowaliśmy tu i ow-dzie na granicy tureckiej i Ludomirek zawsze
9      2, XXVII|    oddając ci serce bez żadnej granicy wytłumaczyć ci pragnę wszelkie