Tom, Rozdzial

1      1, VI    |   zwieszony, trzymała w ręku długi uplot z najpiękniejszych
2      1, XI    |      poprzedzał, niezmiernie długi zdawał mi się; z jakąś trwogą
3      1, XI    |     ten list, i tak zbyt już długi, zakończyć. Zbolałe serce
4      1, XIII  |  wieczora, nim się położyła, długi list napisała do Wandy,
5      1, XIV   | kotem, co na rybki czatował. Długi zakręt Wisły widać było
6      2, XVI   |  życie nawet jego przez czas długi było w niebezpieczeństwie.~ ~
7      2, XXV   |      przeciąg czasu dość był długi, bym się na wieki do niego
8      2, XXVI  |  nasze starania, które przez długi czas czyniliśmy, by odzyskać
9      2, XXVIII|     która spodziewając się i długi, i ważny z nim romans prowadzić,