Tom, Rozdzial

1      1, I     |             łatwiej o strachu swoim zapomnieć mogła, zagram ci owego mazurka,
2      1, X     |     czytałam romansie. Ale wszelako zapomnieć nie mogę, że Malwina mu
3      1, XI    |         która nigdy nie potrafi cię zapomnieć!~Ale. Wando, wytworny komplement
4      1, XII   |         przypadkiem póty, póki inne zapomnieć o nim nie dały.~Każdy tedy
5      1, XII   |         miar przyjemną znajomość, a zapomnieć, jeśliby to podobnym być
6      2, XXVI  |        widział), abym go mógł kiedy zapomnieć. Ten znak był płomieńczyk
7      2, XXVI  |             nasze starania dajmy mu zapomnieć, że od dzieciństwa nie doznawał
8      2, XXVIII| zieńkowskiej i wiernej Frankowskiej zapomnieć nie można.~Mówić nie będę