Tom, Rozdzial

1      1, VI   |        ją chce porzucić. Ale to zapewne z przezorności było, żeby
2      1, XI   |         wiem, co mi mówił, a on zapewne jeszcze mniej, com mu powiedziała,
3      1, XII  |   powieści i z ciężkością pojmą zapewne, że Malwina mogła przestać
4      1, XIV  |       Dżęga się domyślił, że to zapewne wariat być musi, ale że
5      1, XIV  |     myśli swojej nieszczęśliwym zapewne, ale nie wariatem sądziła.
6      2, XV   |       szczęśliwą byłaby kochała zapewne, ale nieszczęśliwą kochać
7      2, XVI  |       brulion listu nie posłany zapewne przez nieuwagę na ładunek
8      2, XXIII| natychmiast, że Zdzisław życzył zapewne widzieć wnuka przywiezionego