Tom, Rozdzial

1      1, I    |  nikomu, lecz na drugą rękę wziąwszy ją natychmiast już nie na
2      1, XIII | Stąd poszła rozmowa i zwrot wziąwszy stosujący się do tego, o
3      1, XIV  |  oczy spuściła i Frankowskę wziąwszy pod rękę na kwestę puściła
4      1, XIV  |  czy nie spotkała Ludomira, wziąwszy ją pod rękę, między konie,
5      2, XXII |    można. Szale i kapelusze wziąwszy ku poczcie całe się społeczeństwo
6      2, XXIII| największą ranę obwiązali i wziąwszy go na ręce nieśli aż do
7      2, XXV  |     brodę związawszy i szal wziąwszy na rękę wyszła oknem.~Od
8      2, XXV  |    mój majątek składały, co wziąwszy z sobą, puściłem się w drogę.