Tom, Rozdzial

1      1, XIV| historia, to ten poczciwy nasz wariat Rózi podarował.~Te słowa
2      1, XIV|        domyślił, że to zapewne wariat być musi, ale że nikomu
3      1, XIV|         Dżęga węgorze poławia, wariat białą chusteczkę na sercu
4      1, XIV|     wieczór cóż się stało? Oto wariat, co zwykle ponad brzegiem
5      1, XIV|    muślinu na wodę go poniósł. Wariat krzyknął i chciał za nim
6      1, XIV|     grosza nie był wart. Wtedy wariat poleciał i niedługo potem
7      2, XVI|        prawda, że ten mniemany wariat tak jest niebezpiecznie
8      2, XVI|       i że ten biedny mniemany wariat w samej istocie miał być