Tom, Rozdzial

1      1, VII  |            żem cię obraził. Przez litość przynajmniej, bo nie możesz
2      1, XII  |       sercu wzmagała! Tak też jak litość, to z nieba zesłane uczucie,
3      1, XII  |   bardziej zazdrość niżeli kojącą litość wzbudzają.~Łaj mnie, Wando,
4      2, XVI  |    opuszczona takoż wzbudzała jej litość, nagły zaś wyjazd jego z
5      2, XVIII|       chwil szczęśliwych, których litość i poświęcenie się dla nieszczęśliwych,
6      2, XX   | przebaczenie mojej zuchwałości, o litość błagam nad moją rozpaczą!~
7      2, XXV  |          wzgardę, to upakarzającą litość tylko wzbudza, to wszystko -
8      2, XXV  |          cierpieniom, gdyby twoja litość i starania nie były mnie