Tom, Rozdzial

1      1, III  |        niewinnej Malwiny, która wprawdzie kochać go nie mogła, ale
2      1, XI   |       Starościc wścibski trochę wprawdzie, ale jednak najlepszy w
3      1, XIII |       bawią, a często (choć tak wprawdzie nie jest) dają na siebie
4      2, XVI  |  Melsztyńskiego sprzeciwiał się wprawdzie tajemnicom tym i skrytym
5      2, XVII |     niego znajdowała. Momentami wprawdzie miłość wskrzeszała się w
6      2, XXIV | swobodniej. Zupełnie szczęśliwą wprawdzie nie była, ale słodka melancholia,
7      2, XXVII|        mu wspomnienia męczących wprawdzie chwil niektórych, ale też