Tom, Rozdzial

1      1, I    | Somorkowej stodołę zapalił ją, a wiatr duży i bliskość chałup większego
2      1, VIII |          biała jej suknia, którą wiatr ku drzwiom ogrodu powiewał,
3      1, XIII |          której biała, lekka jak wiatr suknia i wieniec z szkarłatnych
4      1, XIV  |       nad nią się zamyślił. Alić wiatr duży się zerwał i wyrwawszy
5      2, XV   |     pasmo czystego śniegu, co go wiatr północny usłał na ziemi:
6      2, XIX  |         pióra na złotych hełmach wiatr powiewał, zielone szarfy
7      2, XXVII|        kawałkiem muślinu, któren wiatr mi wyrwawszy w Cygana sieć