Tom, Rozdzial

1      1, VI   |       imieniny twoje, ale nic nie mogłam wynaleźć dobrego, żaden
2      1, XI   |          świetle pochodni dojrzeć mogłam w tej karecie bardzo piękną
3      1, XI   |    krześle, gdziem siedziała. Nie mogłam porzucić miejsca, z któregom
4      2, XV   | odpowiedzieć. Przy Zdzisławie nie mogłam tego uczynić, ale teraz,
5      2, XVI  |           kochana, więcej się nie mogłam dowiedzieć, bo dziadulo
6      2, XXI  |        słów ostatnich domówić nie mogłam. Te słowa przerwane zostały,
7      2, XXVII|          wieki z tym, którego nie mogłam kochać, a odrywając się