Tom, Rozdzial

1      1, I  |     przy nim postrzegła Alisię, cel ten tkliwej ich litości.~-
2      1, VI |   krociami je sypać na ulubiony cel swego kochania.~Tak i w
3      1, VII|      mogą choć na chwilę ujrzeć cel swego kochania. Nie czarami
4      1, XII|      księciem Melsztyńskim jako cel szczęścia i jakowyś obowiązek,
5      1, XIV| szczęście może, osobliwie kiedy cel użyteczny obejmuje. Nic
6      2, XIX|         sławnym turnieju. Damy, cel i ozdoba takowych igrzysk,
7      2, XXV|        przekonana, że ów chory, cel starań najtkliwszych zakonnika,