Tom, Rozdzial

1      2, XVI   |  nieprzewidzianego przynagliło udać się do matki nieszczęśliwej.~
2      2, XXII  |       waszej książęcej mości i udać się w łaskawą jego protekcją.~
3      2, XXV   |  puszczać, gdyż aż pod Karpaty udać się miał dla zaspokojenia
4      2, XXVII |   granicę, która nas dzieliła, udać się do ciebie nie śmiałem,
5      2, XXVIII|        Malwinie, umyślił wtedy udać się do Wandy i zaczął do
6      2, XXVIII| wymyślił, żeby kresę nad okiem udać sobie, podobną tej, którą