Tom, Rozdzial

  1   DoMo        |           jakimkolwiek wypadku działać dla cnoty jest to pewniejszym
  2   DoMo        |         wszelkie inne sposobem działać dla szczęścia.~Myśl ta, nader
  3   DoMo        |           widziała ciągle działającego dla cnoty, ciągle poświęcającego
  4      1, I     |             jakąś przejęta wstała była dla dania rozkazu, żeby drzwi
  5      1, I     |          właśnie kołnierzyk prasowałam dla jejmości - powiedziała na
  6      1, I     |             które szczęściem stało się dla mnie, ale wypełnienie którego
  7      1, I     |             podróży przejeżdżając tędy dla burzy zatrzymałem się na
  8      1, II    |             wczorajszego, szczęśliwego dla mnie, ponieważ w tym dniu
  9      1, II    |            gdziekolwiek. Nie wiem, czy dla słowików, których tu jest
 10      1, II    |            uczucia, nie chcę nimi tyle dla mnie przyjaznego zasmucać
 11      1, III   |             najboleśniejszym stała się dla niej umartwieniem. Mąż,
 12      1, III   |        żałowała spokojności!~Nie chcąc dla żałoby jechać zaraz do miasta,
 13      1, IV    |               wszyscy), że jest bardzo dla mnie grzeczny, jednak podobno
 14      1, IV    |               grzeczny, jednak podobno dla Malwiny jeszcze grzeczniejszy.
 15      1, V     |      siostrzenice z duszy kochała, ale dla Malwiny miała ledwo że nie
 16      1, VI    |             przyjemności, przysługi są dla serca tym, czym są kwiaty
 17      1, VII   |        WYZNANIE~Miłym był, nader miłym dla Malwiny dzień jej imienin,
 18      1, VIII  |                 a reszta świata żadnej dla Ludomira nie ma ponęty.
 19      1, VIII  |                Stało się, już wszystko dla mnie się skończyło! Ostatni
 20      1, VIII  |                wyraźnie ich przyczyny. Dla Ciebie jednej mogę znaleźć
 21      1, IX    |                Tobie moje szczęście? a dla Ciebie i życia, i szczęścia
 22      1, IX    |          którego czuję, że żadnego już dla mnie prawdziwego szczęścia
 23      1, IX    |          ciężką do wykonania ta ofiara dla niej stać się miała. Trochę
 24      1, IX    |         postępowaniem Ludomira i które dla niej nieznośnymi były, gdyż
 25      1, X     |        Krzewinie zimować nie może i że dla polepszenia zdrowia jechać
 26      1, X     |      roztargnieniach spodziewająca się dla siostry pomocy, także na
 27      1, X     |              tym pomnażała troski tyle dla siebie tkliwych przyjaciółek,
 28      1, X     |               w żadnym nie przewidując dla siebie przyjemności na wszystko
 29      1, XI    |               mi się zdarzy. Najmilszą dla mnie jest rzeczą wypełniać
 30      1, XI    |              nie mogącego się i minuty dla nikogo w świecie pożenować,
 31      1, XI    |       wypełniać, chociaż ona, grzeczna dla mnie jak dla wszystkich,
 32      1, XI    |             ona, grzeczna dla mnie jak dla wszystkich, bynajmniej o
 33      1, XI    |               Dorydzie; ale tym lepiej dla mnie, będzie Ludomira pilnować!
 34      1, XII   |               lecąc bez ustanku mija i dla tych, którzy by go wstrzymać
 35      1, XII   |              wstrzymać chcieli, mija i dla tych, co by go popędzać
 36      1, XII   |        przyprowadził. Zapomniał Dorydy dla Malwiny, zapomni może równie
 37      1, XII   |            zapomni może równie Malwiny dla innej. W Krzewinie byłaby
 38      1, XII   |          całkiem przejmował serce moje dla Ludomira w Krzewinie - Wando!...
 39      1, XII   |           majorze, że ty głowę tracisz dla tej Malwiny, którą i Ludomira
 40      1, XII   |              była rada, że on wszystko dla niej porzucił. Rozum w przyszłości
 41      1, XIII  |         wieczór jak najprzyjemniejszym dla każdego uczynić. Po herbacie
 42      1, XIII  |         zajaśniawszy, i dobra Malwina, dla której cudza przyjemność
 43      1, XIII  |                zasypia, umyśliła, żeby dla odpoczynku w gry jakie zagrać.
 44      1, XIII  |             przez płochy jakiś wstyd i dla utrzymania reputacji filozofa
 45      1, XIII  |              filozof i co są przesądy, dla tych tedy płochych przyczyn
 46      1, XIV   |             dziecinności opuszczonej - dla tkliwej duszy najmilszym
 47      1, XIV   |                domu i zbierać jałmużnę dla ubogich (na te słowa dzieci
 48      1, XIV   |       wytrzeszczyły i słuchały dalej), dla ludzi starych, schorzałych. -
 49      1, XIV   |              ochmistrzyni dołożyła - i dla biednych dzieci opuszczonych,
 50      1, XIV   |             uprzejme towarzyszki jedne dla drugich, łagodne panie dla
 51      1, XIV   |             dla drugich, łagodne panie dla sług, staranne gospodynie
 52      1, XIV   |         zatrudniony.~- Ona mówi, że to dla biednych, dla ubogich.~-
 53      1, XIV   |              mówi, że to dla biednych, dla ubogich.~- Och! już ci ubodzy
 54      1, XIV   |            stara i biedna jaka kobieta dla biedniejszych od siebie
 55      1, XIV   |                   Ale, ale, ty podobno dla ubogich kwestujesz. I ja
 56      1, XIV   |                czego życzy.~- Kwestuję dla ubogich i na szpitale, mój
 57      1, XIV   |              ta ofiara, ofiara ubóstwa dla nędzy. Z rozrzewnieniem
 58      1, XIV   |        najlepszym sercem zbiór jałmużn dla ubogich podsycili.~Ta uprzejma
 59      1, XIV   |            ojcu doniosła:~- Mówisz, że dla ubogich to ta pani zbiera -
 60      1, XIV   |             wody wyciągając - o! kiedy dla ubogich, to jakem Cygan,
 61      1, XIV   |             oglądałem się tu i ówdzie, dla rozrywki tylko, moja imość
 62      1, XIV   |           przyniósł ten sznurek korali dla Rózi, któren dziś ma na
 63      1, XIV   |              widzieli, w szczęśliwszej dla siebie chwili spotkać Malwiny.
 64      1, XIV   |            zniewolony, nic już tajnego dla niej mieć nie będzie i wytłumaczy
 65      2, XV    |                i jak pełne najlepszych dla niego było uczuć, a na wieczorze
 66      2, XV    |              nie znajdował.~Taida tedy dla szczęścia urodzoną być się
 67      2, XV    |              Nadeszła wkrótce ta burza dla Taidy, wionęła gwałtownie
 68      2, XV    |                Warszawy przywieźć mają dla wyleczenia się, jeśli to
 69      2, XV    |                i kochać wzajemnie było dla nich dziełem jednej chwili;
 70      2, XV    |           cnoty jego i poświęcanie się dla dobra kraju darem jej ręki
 71      2, XV    |              wszystko była poświęciła, dla którego wszystko porzuciła
 72      2, XV    |            pisany o tym nie wątpiła. A dla zyskania od nich większej
 73      2, XV    |           większej jeszcze uprzejmości dla dziecka swego, co tylko
 74      2, XV    |           prosiła, i widząc ich tkliwe dla siebie przywiązanie Taida
 75      2, XVI   |             chory... o Boże! minęły... dla Ludomira..." Tu był wydarty
 76      2, XVII  |       cukierkami co tydzień z Warszawy dla niej przyjeżdżały; przyznasz,
 77      2, XVII  |                o zajęciach jego kiedyś dla Floryny jak o dziecinnej
 78      2, XVII  |             sercu Ludomira uiszczonymi dla niej zdawały się! Niestety!
 79      2, XVII  |                 nie ten to już Ludomir dla jej szczęścia, do jej duszy
 80      2, XVII  |             same uczucia w sercu swoim dla niego znajdowała. Momentami
 81      2, XVII  |              się wkrótce poniekąd ulgą dla niej, gdyż przewidywała
 82      2, XVII  |              książę Melsztyński takiej dla siebie od niej wymagał.
 83      2, XVII  |            żadnym interesującym trafem dla Malwiny oznaczonym nie został.
 84      2, XVII  |       zatrudnienia Malwiny mniej smaku dla niej miały i pierwszy raz
 85      2, XVII  |                świat nowy, rzec można, dla niej się otworzył, w którym
 86      2, XVII  |               mam w tym zdania, raczej dla siebie go zachowuję; niech
 87      2, XVIII |          nieśmiałym, gdy ją zimniejszą dla siebie zastał. Usilnie unikała
 88      2, XVIII |               litość i poświęcenie się dla nieszczęśliwych, stałość
 89      2, XVIII | nieszczęśliwych, stałość i uszanowanie dla kobiet równie zaleconymi
 90      2, XVIII |               wygotować zbroje i rzędy dla rycerzów, bogate ubiory
 91      2, XVIII |                rycerzów, bogate ubiory dla giermków i barwy dla licznego
 92      2, XVIII |            ubiory dla giermków i barwy dla licznego zbioru pacholików.~
 93      2, XVIII |                się jednak zapytać, czy dla siebie samej nie była kiedy
 94      2, XVIII |                ją nad wszystkie wyrazy dla niejednego najprawdziwszą
 95      2, XVIII |         sta-nie, zresztą tajemnicą był dla wszystkich.~ ~
 96      2, XIX   |              swojego.~Gdy damy gradusy dla siebie wyznaczone zasiadły,
 97      2, XIX   |              zasiadły, miejsca wybrane dla osób rządzących i dla tych,
 98      2, XIX   |          wybrane dla osób rządzących i dla tych, co z urodzenia lub
 99      2, XIX   |             zastąpili, stały się gadką dla wszystkich przytomnych.
100      2, XXI   |             istotne, jak przyjaźń moja dla Ciebie."~Tu Malwina opisuje,
101      2, XXI   |            miłość nadzwyczajna, którąm dla niego niegdyś czuła, miłość,
102      2, XXI   |                 którą w sercu moim nie dla niego już znajduję, obowiązki,
103      2, XXI   |           wróżbą to może nieszczęśliwą dla Ludomira... wróżbą może
104      2, XXI   |                Ludomira... wróżbą może dla Malwiny i wczesną karą za
105      2, XXI   |          przestępstwem swoje szczęście dla cudzego poświęcać? czyż
106      2, XXI   |   przestępstwem ofiarę z siebie czynić dla wdzięczności, dać się najtkliwszą
107      2, XXII  |         jakimkolwiek bądź zamyśle, czy dla potrzeby ludzkości, czy
108      2, XXII  |                potrzeby ludzkości, czy dla ozdoby kraju, nie lepiej
109      2, XXII  |              miejsca, miłym nader były dla niej uczuciem: rozmowy z
110      2, XXII  |              ulga najsłodszą stały się dla serca. Czuła, że te wynurzenia
111      2, XXII  |              że ukontentowaniem będzie dla niej widzieć go w domu swoim,
112      2, XXII  |               i mimo uprzedzenia swego dla "anielskiej", jak ją zwal,
113      2, XXIII |                 napełnione mając serce dla niego, za jego życie, za
114      2, XXIII |             tej bytności wnuka większą dla niego łatwość zbliżenia
115      2, XXIV  |           przedsięwziął. Ale nie mogąc dla słabości tak śpieszno jechać,
116      2, XXIV  |  Melsztyńskiego były źródłem zmartwień dla niego. Ale co przynajmniej
117      2, XXIV  |      przyjazdem księcia Melsztyńskiego dla wielu przyczyn (bała się)
118      2, XXIV  |          napełnione było wdzięcznością dla tego walecznego rycerza,
119      2, XXIV  |             losowi sposobność ułożenia dla nich wszystkich przyszłości,
120      2, XXIV  |              inne tkliwe uczucie łatwo dla niego w sercu swoim znajdowała
121      2, XXIV  |               był dosyć i nic nie miał dla niej przykrego, owszem,
122      2, XXV   |          właśnie dwunasty sierpnia był dla Malwiny i jak z rana projekt
123      2, XXV   |    przewidywała, że cały wieczór wolny dla siebie mieć będzie. Ułożyła
124      2, XXV   |           myśli i wyrazów ułagodziłem. Dla niej czytanie poezji i literatury
125      2, XXV   |           którem dotąd tylko czytywał. Dla jej zabawy do zarzuconej
126      2, XXV   |              pod Karpaty udać się miał dla zaspokojenia troskliwej
127      2, XXV   |              niewczasem, wyszedłem był dla odetchnienia. Nie wiedząc
128      2, XXV   |       przychylności i litości uczucia. Dla późnej już pory do folwarku
129      2, XXVI  |            łatwo od Zdzisława otrzymał dla nich obietnicę darowania
130      2, XXVI  |        księciem Melsztyńskim zwać będę dla zaniechania omyłki), znając
131      2, XXVI  |            nagany teraz czynić by mógł dla otrzymania ręki tej, którą
132      2, XXVI  |            może. Ach, zaręczam też, że dla przyjaciela jedynego, że
133      2, XXVI  |               przyjaciela jedynego, że dla najdroższych węzłów, dla
134      2, XXVI  |               dla najdroższych węzłów, dla brata nawet i sam Ludomir
135      2, XXVI  |               szczęścia, te tak święte dla niego przyczyny przywiodły
136      2, XXVII |           Rozumiejąc Malwinę zmienioną dla siebie i ukochaną przez
137      2, XXVII |                zawadą w szczęściu tym, dla których wszystkie w życiu
138      2, XXVII |             cię tak nic kochał jak ja, dla ciebie jednej żyć pragnę
139      2, XXVII |          jednej żyć pragnę na świecie, dla ciebiem śmierci w krwawej
140      2, XXVII |                ciebie już kocham, abyś dla mnie zmienną, nieczułą,
141      2, XXVII |               zupełną uczynić z siebie dla szczęścia brata chciałem...
142      2, XXVII |              się odrywać; tego jednego dla ciebie uczynić nie mogę!~-
143      2, XXVII |               przeszkody, w jego sercu dla mnie były wznieciły, w nowej (
144      2, XXVII |              jest muślin ten tak drogi dla mnie - znowu ją przerywając
145      2, XXVII |               i do śmierci najdroższym dla mnie będzie upominkiem.~-
146      2, XXVII |            memu nadnaturalnemu zajęciu dla tego skrytego, dla tego
147      2, XXVII |             zajęciu dla tego skrytego, dla tego czarnego rycerza, zajęciu,
148      2, XXVII |            mego do Warszawy bynajmniej dla niego miłości nie czuło,
149      2, XXVIII|                sobą przepędzili; długa dla czytelnika, dla nich piorunem
150      2, XXVIII|     przepędzili; długa dla czytelnika, dla nich piorunem przeleciała.
151      2, XXVIII|         miłości przed kilku miesiącami dla melancholicznej Malwiny,
152      2, XXVIII|                by go odtąd w stałości, dla siebie zatrzymać, przekonaną,
153      2, XXVIII|           bardziej jeszcze jak wprzódy dla siebie zyskała. Major nasz,
154      2, XXVIII|               szczęśliwie to bożyszcze dla nowej tam przybyłej damy!
155      2, XXVIII|           zapał miłości, którym gorzał dla niej jak dawniej dla wielu
156      2, XXVIII|            gorzał dla niej jak dawniej dla wielu innych kobiet, książę
157      2, XXVIII|               stałym uczuciem, którego dla żadnej innej kobiety w życiu
158      2, XXVIII|            sercu jej była się wszczęła dla Ludomira; równie takoż niezmiennie
159      2, XXVIII|      zwyczajnie nader krótko trwają... Dla szczęśliwej Malwiny przez