Tom, Rozdzial

  1      1, I     |       okropnością jakąś przejęta wstała była dla dania rozkazu, żeby
  2      1, I     |                 gdyż wtedy zupełnie już była zemdloną na ręku nieznajomego,
  3      1, I     |            mieszkała, a trafem naówczas była nieprzytomną. Lecz na szczęście
  4      1, II    |                 moim zwieszona, podobną była białej lilii, którą burza
  5      1, III   |              JAŚNIEJ DOWIADUJE SIĘ, KTO BYŁA MALWINA~Malwina, z jednej
  6      1, III   |          Malwinę, ale szczęściem natura była jej dała imaginacją żywą
  7      1, III   |              młody wiek, wiek, w którym była Malwina, ma w sobie to szczęśliwe
  8      1, III   |            zapomniawszy, jak mało z nim była szczęśliwą, szczere łzy
  9      1, III   |              przepędzić w Krzewinie: to była pomiędzy jej majętnościami
 10      1, IV    |              nigdy jednak jak teraz nie była jej potrzebną.~Ludomir jest
 11      1, V     |          naszych dwóch sióstr najlepsza była osoba: o wszystkich podług
 12      1, V     |                bynajmniej doskonałą nic była; miłą będąc, młodą i dobrą,
 13      1, V     |               wszystkim i nade wszystko była dobrą, właściwie dobrą.
 14      1, V     |            właściwie dobrą. Ale Malwina była kobietą! Mając powaby i
 15      1, V     |              przymioty naszej płci, nie była zupełnie wolną od jej przywar.
 16      1, V     |                jest doskonałym.~Malwina była ładną, powabną; często i
 17      1, V     |                 doskonałości nie miała. Była dosyć wysoka, giętki miała
 18      1, V     |              świeżością zajmowała. Taką była Malwina. Cieszyć się będę,
 19      1, V     |                choć ręka Ludomira dawno była zagojoną, nikt tego nie
 20      1, VI    |              rozrywką. Naprzeciwko domu była duża kępa zielona cienistymi
 21      1, VI    |          wstrzemięźliwość w gadaniu nie była cnotą pierwszą, przysuwając
 22      1, VI    |                niego nigdy bym ładu nie była doszła; ja tylko gości pozapraszałam
 23      1, VI    |          roztkliwiona Malwina właściwie była wesołą. Czy długo i dobrze
 24      1, VII   |                 których nigdy dotąd nie była znała, wcisnęły się raptownie
 25      1, VII   |                Malwina oczu jeszcze nie była zmrużyła. Nie mając już
 26      1, VIII  |              wszystko. Niestety, równie była zmienną jak zachwycającą
 27      1, IX    |             tego przedsięwzięcia miłość była prawdziwszą jeszcze niźli
 28      1, X     |                Malwina, podług tego, co była przedsięwzięła, dość mocy
 29      1, X     |         Warszawy. A że żałoba jej dawno była skończoną, nic temu projektowi
 30      1, XI    |                  W tej chwili wiele bym była dała, by w spokojnym znajdować
 31      1, XI    |                 mu powiedziała, bom tak była zmieszaną, żem dobrze nie
 32      1, XI    |         mianować będę.~Druga moja uwaga była na tego, co koło Dorydy
 33      1, XI    |            widzianym usiadłam. Rada bym była natychmiast wyjechać z tego
 34      1, XI    |            tańcować? - Nie wiem, co bym była mu odpowiedziała, ale Doryda
 35      1, XI    |               tańcować.~Ledwom te słowa była wymówiła, major Lissowski
 36      1, XI    |                zmartwienie, odkupić bym była chciała te wymówione słowa
 37      1, XI    |           Wesołą zrazu, zamyśloną potem była Malwina na tym balu, na
 38      1, XII   |                nawiasem zaprzątnęła się była tym przypadkiem póty, póki
 39      1, XII   |            zesłane uczucie, miłość moja była tkliwa, czuła, ale raczej
 40      1, XII   |              jej miłość własna poniekąd była rada, że on wszystko dla
 41      1, XIII  |                 twarzy, osobliwie ładną była tego wieczora i może dlatego
 42      1, XIII  |                i może dlatego osobliwie była wesoła. Otoczona młodzieżą,
 43      1, XIII  |              tańcowała i szczerą zajęta była wesołością. Wtem wieniec
 44      1, XIII  |           Ludomira, którego wprzódy nie była postrzegła. Oczy miał w
 45      1, XIII  |           przyjemność zawsze od własnej była potrzebniejszą, bynajmniej
 46      1, XIII  |             przyjazdu swego do Warszawy była czyniła.~Lecz, niestety,
 47      1, XIII  |                mu jednomyślnie młodzież była przysądziła i którą chciał
 48      1, XIV   |                rozsypało, bo to godzina była rekreacji. Ochmistrzyni
 49      1, XIV   |               podała. Kwestarka dziwnie była ładna, wysokiego urodzenia
 50      1, XIV   |              był kiedyś ubogi, nędza mi była dobrze dokuczyła. Dlatego,
 51      1, XIV   |            postrzegłszy, w jak głębokim była roztargnieniu, i natychmiast
 52      1, XIV   |             reszta katedry już zmrokiem była okryta. Ludzi było dosyć;
 53      1, XIV   |              dozwolił; Frankowskę takoż była zgubiła. Ulica pełna ludzi,
 54      1, XIV   |             wozów z pompami, żołnierzy, była zewsząd zatarasowana; hałas
 55      2, XV    |               razem mogły, że chorą nie była. .Ubrała się prędko, śpiesznie
 56      2, XV    |                 zegarze, że godzina już była minęła, w której jeszcze
 57      2, XV    |                ale, jak zwykle, bliższą była sobie jak jemu winę przypisać.~-
 58      2, XV    |               żałując, że ją niechętnie była zmartwiła, natychmiast szukała
 59      2, XV    |                ciała.~Opatrzność na nią była zlała, co tylko zazwyczaj
 60      2, XV    |               inne zatruła, a tym darem była tkliwa czułość Taidy, która
 61      2, XV    |               przeciwności zgadzała się była do tej chwili z wolą ojca,
 62      2, XV    |            przyjaciela, z nim chciałaby była podzielić te uczucia, które
 63      2, XV    |                dzieciństwie z matczynym była mlekiem wyssała. Matka jej
 64      2, XV    |                moc ciała wydołać im nie była w stanie. Rany niedawno
 65      2, XV    |     ubóstwionego męża, któremu wszystko była poświęciła, dla którego
 66      2, XV    |            życzyła. Nie wyjawiając, kto była sama, kilka dni przed rozwiązaniem
 67      2, XV    |             Taida w tej mierze zupełnie była spokojną. Szczęściem ufność
 68      2, XV    |            życzenia Taidy, list ten, co była przed śmiercią do ojca napisała
 69      2, XVI   |                wróciła smutniejsza, niż była wyjechała od siebie. Żałosna
 70      2, XVI   |                 że niczym się zająć nie była w stanie. Pokoje jej, gdzie
 71      2, XVI   |               od kwesty, któren w wilią była rzuciła i zapomniała. Chwyciła
 72      2, XVI   |               sam list był pisanym? Kto była ta matka ukochana, której
 73      2, XVI   |                że ona może poniekąd ich była przyczyną. Wesoły humor
 74      2, XVI   |               smutek bolesny postrzegła była na jego twarzy, smutną także
 75      2, XVI   |           zsunięte kwiaty w zwierciadle była ujrzała Ludomira. A w wilią,
 76      2, XVI   |                córka Dżęgi sama u niego była, ale go nie widziała, tylko
 77      2, XVI   |               się słabości. Malwina tak była dobrą i litującą się nad
 78      2, XVII  |              niedawno jeszcze dzieckiem była, i zdaje się, że właściwe
 79      2, XVII  |              takoż Ludomira w Krzewinie była poznała, nie tyle nadziei
 80      2, XVII  |             których ani pojmować by nie była mogła, że Ludomir kiedykolwiek
 81      2, XVII  |          Malwiny oznaczonym nie został. Była to liczba dni tych szarych,
 82      2, XVII  |                 i nieciekawych wizytach była spędziła, wracając w wieczór
 83      2, XVIII |              Wtedy zimna obojętność nie była jeszcze życia obnażyła z
 84      2, XVIII |          obfitości przekonania wymówiła była te słowa. Lecz ledwo je
 85      2, XVIII |                 te słowa. Lecz ledwo je była wyrzekła, postrzegłszy,
 86      2, XVIII |               wiem, co by Malwina na to była odpowiedziała, ale całe
 87      2, XVIII |               uprzedzenia, niemal pewną była męża, brata, syna lub kochanka
 88      2, XVIII |               miesięcy młodzież jedynie była zatrudniona ujeżdżaniem
 89      2, XVIII |                czy dla siebie samej nie była kiedy uczyniła wyboru w
 90      2, XVIII |               Malwina tylko wytłumaczyć była w sta-nie, zresztą tajemnicą
 91      2, XIX   |           przyjaźń najczulsza pierwszym była uczuciem Adolfa i Gedymina (
 92      2, XIX   |               mocno wzbudziły, która to była między nimi celem tej "nadzwyczajnej
 93      2, XIX   |              kochanka. Kamilla nie tyle była szczęśliwą, gdyż Gedymin
 94      2, XIX   |             okrywały, tarcza jego krepą była osłoniona i na dzielnym
 95      2, XIX   |          obwijała, w stroju jego jedyną była ozdobą.~Ułożenie dziwnie
 96      2, XIX   |              dama jego damą stać by się była chciała. Ale Malwina, która
 97      2, XX    |                 białym muślinem, którym była odzianą, a kto by ją był
 98      2, XX    |             samej niemal porze Ludomira była poznała w Krzewinie. Wieluż
 99      2, XX    |                 przy tchórzostwie swoim była miłosierną i dobrą, zaraz
100      2, XXI   |               wszelką nawet przytomność była mi odjęła i podczas której
101      2, XXI   |           istota prawdziwa trwogi mojej była przyczyną. Ale, niestety,
102      2, XXII  |       wspomnieniem kochanka. którego by była losem jakim niespodzianym
103      2, XXII  |            społeczność Krzewina zebrana była w bawialnym pokoju. Malwina,
104      2, XXII  |                  Malwina zamyślona szyć była zaprzestała, jedwabie koło
105      2, XXII  |               jakby umyślnie rozwiniętą była. Wtem trąbka pocztowa dała
106      2, XXII  |                wyprzężony przed pocztą. Była to kolaska nie bardzo poczesna
107      2, XXII  |           zastanawiało, to, że w grubej była żałobie.~Na zapytanie Zdzisława,
108      2, XXII  |              poczciwym ludziom w opiekę była zostawiła.~Zdzisław smutnymi
109      2, XXII  |               będzie. Malwina takoż jej była rada i ponieważ księcia
110      2, XXII  |          Malwiny staropolska gościnność była cnotą wrodzoną, ale w przyjęciu
111      2, XXIII |                 tej utarczki. Noc takoż była nam pomocą i, szczęściem,
112      2, XXIII |                miejsca, gdzie bitwa ich była zapędziła, księżyc z obłoków
113      2, XXIII |           strata tylko krwi w obfitości była przyczyną nieustannego mdlenia.
114      2, XXIII |         spokojności. Pierwsza myśl jego była o walecznego swego dopytywać
115      2, XXIII |             zdrowia. W istocie samej ta była myśl Zdzisława, który przy
116      2, XXIII |              dobroć serca do tego kroku była przywiedzioną i że gdyby
117      2, XXIII |                 w skrytości serca swego była pragnęła przyjazdu księcia
118      2, XXIV  |              dziada jedynie, napełniona była radością, w której serce
119      2, XXIV  |                pośpiechu, z którym dała była swoje zezwolenie na jego
120      2, XXIV  |        spokojności, którą ledwo zaczęła była odzyskiwać, a która przyjazdem
121      2, XXIV  |                szczęśliwą wprawdzie nie była, ale słodka melancholia,
122      2, XXV   |            powrotu swego z Warszawy nie była jeszcze kępy odwiedziła,
123      2, XXV   |                oddać go rozkazała. Rada była tę nową osadę mamki swojej
124      2, XXV   |               ręka przyjazna te miejsca była przystroiła: dziś ani jednego
125      2, XXV   |            cieniem gałęzi zakrytego nie była zrazu widziała. Teraz przy
126      2, XXV   |           klasztorze bazylianów poznała była i którego pierzaste goździki
127      2, XXV   |               przychylność w sercu jego była wzbudziła. Na obalonym drzewie,
128      2, XXV   |               gdyś kwestując i w naszym była klasztorze, moje dziecko,
129      2, XXV   |                 pud Mohilewem, stoczona była potyczka między naszym a
130      2, XXV   |         nieprędko zajść mogłem; noc już była zupełna, gdym się z boru
131      2, XXV   |            przepędził. Miłość tej matki była moim szczęściem, czytanie
132      2, XXV   |            błonia Wilanowa przeniesiona była i znajdowała się wpośród
133      2, XXV   |               dniu jej imienin kwiatami była ustrojona, łagodna muzyka
134      2, XXV   |                 tę anielską postać, już była znikła i na jej miejscu
135      2, XXVI  |                Cyganami, Dżęgi kochanka była Cyganką; osądźcie, kniazie,
136      2, XXVI  |             dzikiej, gdzie trawa usłaną była jagodami.~Ach! cóż nam do
137      2, XXVI  |              Tak jak dziś pamiętam: noc była jasna, miesiąc gdyby ser
138      2, XXVI  |            jużem tam nie znalazł: dawno była tę wieś przedała i w inne
139      2, XXVI  |              com przy śmierci matce ich była przyrzekła, a to było, że
140      2, XXVI  |            jeszcze ta rana, o Boże, nie była zagojona, gdy przyjazd waszej
141      2, XXVI  |              siebie przyszła.~Zrazu nie była w stanie pojęcia, co te
142      2, XXVII |             byłyby powinny, znacznie go była już polepszyła. W samotnych
143      2, XXVII |                 miał działać, a myśl ta była: że ponieważ słychać było,
144      2, XXVII |            tajnego ujechania z Krzewina była ta, że nie czuł w sobie
145      2, XXVII |      nieograniczoną, którą w sercu jego była wzbudziła, jak wzajemności
146      2, XXVII |            furtka od kwiecistej zagrody była otwartą, wszedł do oddzielnego
147      2, XXVII |              zmienną, nieczułą, okrutną była! Malwino? powiedz słowo,
148      2, XXVII |          uczucia, którychem w Krzewinie była doznała, przejęły go natychmiast...~-
149      2, XXVII |           czynię nieszczęście), wzięłam była nareście przedsięwzięcie
150      2, XXVIII| najświetniejszej pory młodości, tkliwym była obrazem, w którym czułość
151      2, XXVIII|                 tym kościół napełniały, była złożona z domowych Krzewina
152      2, XXVIII|                Malwina pierwszy raz tam była przyjechała, posępny i zajęty
153      2, XXVIII|               opinii, którą o nim wziąć była mogła, gdyż rozumiał, że
154      2, XXVIII|             całej awanturze uwiadomioną była, o czym bardziej się jeszcze
155      2, XXVIII|                temu Ludomirowi, którego była w Krzewinie poznała, zapytanie
156      2, XXVIII|    nieszczęśliwą, a w istocie ta podróż była przedsięwziętą przez księcia
157      2, XXVIII|                 od roku będąc za mężem, była ową jaśniejącą gwiazdą,
158      2, XXVIII|        pierwszym rzutem oka w sercu jej była się wszczęła dla Ludomira;
159      2, XXVIII|                 do końca życia od niego była kochaną tą miłością, której