Tom, Rozdzial

1      1, XI |        Ludomira patrzącego na Dorydę, tym samym wzrokiem na nią
2      1, XI |      się w żytach zatrzymała. Dorydę ktoś wziął w taniec. Ludomir
3      1, XII| zaprzeczyć temu by nie można. Dorydę porzucił, gniewy, sceny,
4      1, XII| przyznaje. Ale Ludomir kochał Dorydę, nim traf go do Krzewina
5      1, XII|      napełniły. Wkrótce potem Dorydę porzucił, mną jedynie zajęty,
6      1, XII|    własnej, gdy widzę, że nad Dorydę, nad inne kobiety mnie przekłada,