Tom,  Rozdzial

 1     I,  I   |       i szepnął drwiąco:~- Nie gadaj, Maks głupstw. Tu chodzi
 2     I,  I   |          Ty sobie takie rzeczy gadaj w Berlinie, w Paryżu, w
 3     I,  I   |     Warszawie, ale w Łodzi nie gadaj. To nieprzyjemne słowa,
 4     I,  IV  |      ten garbaty, i te Żydy.~- Gadaj natychmiast, gdzieś się
 5     I,  V   |      się znowu śmiać.~- Pan to gadaj na Batutach, tam może panu
 6     I,  V   |    Mullerówną w dodatku.~- Nie gadaj, mam narzeczoną, którą kocham.~-
 7     I,  VI  | jeździć.~- Grosman, ty tak nie gadaj, to moje dziecko! - zawołał
 8     I,  VI  |   niezadowolona.~- Albert, nie gadaj!~- Sza! sza! to są wasze
 9     I,  VII | cienkie nogi. Cicho. Fela, nie gadaj głupstw.~- Dlaczego?~- No,
10     I,  XIII|        żal mi go bardzo.~- Nie gadaj mi o nim, bom taki zły,
11     I,  XIII|    zechce zostać milionerem, i gadaj pan, że ci milionerzy mają
12    II,  XI  |     najpodlejszą na świecie.~- Gadaj pan zdrów, to panu dobrze
13    II,  XI  |         złamanym głosem.~- Nie gadaj pan głupich słów na próżno,
14    II,  XIII|   Albert, nie bądź głupi i nie gadaj takich rzeczy. Moryc jest
15    II,  XXI |       ktoś umarł.~- Kto umarł, gadaj po ludzku! - krzyknął zniecierpliwiony.~-