Tom,  Rozdzial

 1     I,  III |        lóż przypatrywała się z niepokojem królom i królikom łódzkim.~
 2     I,  VIII|    stygmatem, wieczną troską i niepokojem. Czuł, że powinien mu był
 3     I,  X   |       i z goryczą i patrzyła z niepokojem na Antosia i doktora.~Jaskólski
 4     I,  XI  |      się kiełbiami i czekali z niepokojem, rychło zechce ich połknąć,
 5     I,  XI  |        jej oczy i brwi napięte niepokojem.~Roześmiała się sucho i
 6     I,  XIV |           zapytała cichutko, z niepokojem patrząc mu w oczy. - A może
 7     I,  XV  |      powlokły się surowością i niepokojem.~Słychać było tylko monotonne
 8     I,  XVI |        z przykrością głęboką i niepokojem.~- Mendelsohn, ty wiesz,
 9    II,  II  |   Szteiman przyszedł zaraz i z niepokojem czekał rozkazów.~Grosglik
10    II,  IV  |          zawołała dziewczyna z niepokojem, podnosząc nań zapłakane
11    II,  VI  |     duszę dziwnie przejmującym niepokojem.~Odnalazł ciotkę oczekującą
12    II,  XV  |   słuchała jej ze wzrastającym niepokojem, aż w końcu powiedziała:~-
13    II,  XVI |      że zabrani na werendzie z niepokojem zwrócili oczy na Borowieckiego.~-
14    II,  XXI | zatłuszczoną twarz i śledził z niepokojem Karola.~- Powiedz prędko,