Tom,  Rozdzial

 1     I,  V   |    ostro do swojego nadwornego doktora, który się nieco zmieszał
 2     I,  V   |        Łagodny człowiek z tego doktora, ma obwatowane nerwy! -
 3     I,  VI  |    sposobność i takiego jak ty doktora...~- Do widzenia, Moryc.~-
 4     I,  VII |  szpitala będziemy potrzebować doktora, ja bym go wziął, jak on
 5     I,  X   |        niepokojem na Antosia i doktora.~Jaskólski utkwił zaczerwienione
 6    II,  II  | Niewyraźny, muszę się poradzić doktora - myślał dzwoniąc trzy razy.~
 7    II,  III |     dlatego bardzo proszę pana doktora, czy ja się mam bać?~- Powiedziałem
 8    II,  III | majątek! Poszedłem do drugiego doktora. On powiedział, że jej trzeba
 9    II,  VI  |       gabinecie.~- Ja wezwałem doktora w małej sprawie, ale co
10    II,  VIII|   zaświeciły ostro, a w oczach doktora jaśniał wielki spokój i
11    II,  VIII|      do Wiednia po specjalistę doktora.~- Tak, to ciekawe - szepnął,
12    II,  X   | sprowadził pierwszego lepszego doktora i felczera.~Po fabryce pomiędzy
13    II,  XI  |       serce boli, może zawołać doktora?~Moryc uśmiechnął się drwiąco
14    II,  XXI |       nie wierząc zapewnieniom doktora pobiegł do domu.~W progu