Tom,  Rozdzial

 1     I,  XI  |   wyjechał, a Mela całe prawie dnie przesiadywała u Róży, aby
 2     I,  XI  |   widzieć i mówić z nim, bo na dnie jej dumnego serca, pod rumowiskami
 3    II,  III |       i stary~Baum, który całe dnie przesiadywał samotnie w
 4    II,  VII |      pan tak strasznie pracuje dnie całe... Nie trzeba się przecież
 5    II,  IX  |  zresztą nie wiem, siedzę całe dnie przy fabryce. Grosglik się
 6    II,  X   | pozostawili fabrykę samą. Całe dnie siedzi w kantorze z Józiem,
 7    II,  XIV |       obu stronach rzeczki, na dnie jaru, wśród kęp sadów i
 8    II,  XV  |   zmuszam pana, oczekując całe dnie nieraz na jedno słowo, oczekując
 9    II,  XV  | płakała po niej.~Płynęły potem dnie i tygodnie w zgodzie i pozornym
10    II,  XVII|   smutkowi.~Przesiadywała całe dnie przy panu Adamie, który
11    II,  XVII|   grobu, w którym żyć musiała.~Dnie przesuwały się ze straszliwą
12    II,  XX  | dopiero naprawdę, przepędzając dnie całe i noce na pustej, bezmyślnej
13    II,  XXI |        wszystkimi otworami, na dnie których czołgały się jeszcze
14    II,  XXII|      niej głębokie ślady.~Całe dnie nieraz siedziała zapatrzona