Tom,  Rozdzial

 1     I,  II  |      pewnej sfery, rozumie mnie chyba. Dlatego, że ja całą duszą
 2     I,  V   |       Jakie to śliczne te róże! chyba nie łódzkie? a może mój
 3     I,  VII |     najlepiej dokąd, do śmierci chyba.~- Ach, co ja bym dała,
 4     I,  VIII|         robić podobną awanturę, chyba tylko dla popisu, żeby o
 5     I,  VIII|        jakiej firmy wielkiej.~- Chyba pani Likiertowej - zawołała
 6     I,  IX  |         bajeczna!~- Przesadzasz chyba, skąd by Trawiński wziął
 7     I,  IX  |         wie o jego położeniu?~- Chyba nie, bo on z tego gatunku
 8     I,  XI  |  szczęścia we... wszystkim... a chyba... pan... wierzy... że mu
 9     I,  XIII|       przejść nie ma w naturze, chyba we łbach zidiociałych ideologów.~-
10     I,  XVI |   strony - zauważył Kurowski.~- Chyba tylko bezmyślność, z jaką
11    II,  I   |        przyjemności, ale to już chyba kiedy indziej.~- Idziemy
12    II,  III |       raźniej.~- Nie mam czasu, chyba w niedzielę.~- Mam pech.
13    II,  IV  | rozszerzonymi oczami księżyc.~- Chyba po śmierci... - rzucił Horn,
14    II,  XVI |         siadając wprost Anki.~- Chyba dlatego taki piękny, że