Tom,  Rozdzial

 1     I,  II   |         wsi.~- Po co? - zawołała boleśnie. - A bo ja wiem! Szły wszystkie,
 2     I,  II   |        Jezu! - szeptała chlipiąc boleśnie i rozcierając sobie nos
 3     I,  V    |          nagie, czerwieniące się boleśnie nędzną cegłą ścian wykruszanych
 4     I,  IX   |      konturach fabryk, raziły go boleśnie elektryczne słońca zapalone
 5     I,  X    |        robić będę! - wykrzyknęła boleśnie i rozszerzonymi oczami zawisła
 6     I,  XI   |     przed starszymi. Dotknęło ją boleśnie, że nie chciał z nią jechać,
 7    II,  III  |       powiedzieli! - wykrzyknęła boleśnie, szerokim ruchem wskazując
 8    II,  VI   |          nie... nie... - szeptał boleśnie.~Weszli do małego pokoiku
 9    II,  VII  |    sentencjonalnie, westchnąwszy boleśnie, bo go niepokój o te trzydzieści
10    II,  XI   |         nią zielonymi oczami tak boleśnie, że nie wiedząc, co mówić -
11    II,  XI   |          odsunęła się i zapytała boleśnie, z wyrzutem:~- I ciocia
12    II,  XVII | szczęście, gdzie? - skarżyła się boleśnie i nie słysząc pocieszeń
13    II,  XXII |           Płakała długo i bardzo boleśnie, jakby w odpowiedzi coraz
14    II,  XXIII|      sposobności ranił go bardzo boleśnie. Z Morycem Weltem żyć nie