Tom,  Rozdzial

 1     I,  VIII|       kłócił się z Bucholcem, był zdenerwowany do tego kilkodniowym oczekiwaniem
 2     I,  X   |        straszą, że wtedy człowiek zdenerwowany patrzy z obawą na domy,
 3     I,  X   |         się przejść...~Jestem tak zdenerwowany - tłumaczył się dosyć niewprawnie.~-
 4     I,  XI  |         cierpieniach, bo był taki zdenerwowany i smutny, a zresztą czuła
 5    II,  I   |        Nic mnie nie męczy, jestem zdenerwowany - odpowiedział głos drugi.~-
 6    II,  I   |           przykrości. Taki jestem zdenerwowany. Przebacz mi, Anka, nie
 7    II,  IV  |         po których wracał blady i zdenerwowany, nie mówiąc, gdzie był,
 8    II,  VII |       niego do Maksa Bauma, który zdenerwowany, niespokojny, już od godziny
 9    II,  XI  |           jakbyś się czego bał.~- Zdenerwowany jestem, musiałem się przepracować -
10    II,  XIII|      siedział przy stole, a Moryc zdenerwowany już nieco, z niecierpliwością
11    II,  XIV | wszystkich, więc siedział ponury, zdenerwowany tym gwałtownym uczuciem
12    II,  XVI |          że pan bardzo zmęczony i zdenerwowany. Proszę mi wierzyć, że bardzo
13    II,  XXI |     trwały.~Wstał od nich blady i zdenerwowany, bo asekuracja pokrywała