Tom,  Rozdzial

 1     I,  V    |      o tym chociaż na chwilę zapomnieć mógł.~- Uważasz pan to za
 2     I,  V    |  znanej dawniej, która nigdy zapomnieć nie mogła w obecnej niedoli
 3     I,  IX   | dzień w roku, w którym można zapomnieć o interesach całego świata,
 4     I,  XVI  |    bardzo łaskawie.~Nie mógł zapomnieć tej obrazy, jego mściwe
 5     I,  XVI  |       który jeszcze nie mógł zapomnieć Borowieckiego, splunął pogardliwie,
 6    II,  III  |   Kurowa.~Maks nie mógł tego zapomnieć, tym bardziej że o Ance
 7    II,  III  |       Żydzi zawsze są gotowi zapomnieć, trzeba im przypominać,
 8    II,  VIII |   uciekała od niego, chciała zapomnieć na jeden wieczór, na chwilę.~
 9    II,  XIII |    jest kramarz, on nie może zapomnieć swojego sklepiku na Starym
10    II,  XIX  |     Szymona, he?...~- Trudno zapomnieć... - mruknął czerwieniąc
11    II,  XX   |    ale czym usilniej pragnął zapomnieć, tym żywiej te złowrogie
12    II,  XXIII|      i przy piwie, pogawędce zapomnieć o wszystkim.~Było to ciche
13    II,  XXIII|      Ankę i nie mógł mu tego zapomnieć.~Ale Borowiecki coraz częściej