Tom,  Rozdzial

 1     I,  II   |       tuman, że światła paliły się zaledwie jakby odbite w lustrze.~
 2     I,  III  |      wiedziano w mieście, że umiał zaledwie się podpisać.~- Nie odebrałem
 3     I,  V    | komenderował ostro i krótko.~Lokaj zaledwie zdążył chwytać i wrzucać
 4     I,  VIII |           Karola, który odpowiadał zaledwie monosylabami i często spoglądał
 5     I,  XI   |           brakowało mu Łodzi, więc zaledwie stracił ją z oczów, powracał
 6     I,  XIV  |         czarnych lśniących dachów, zaledwie słabo wyłaniających się
 7    II,  I    |        rezultatem były setki rubli zaledwie.~Tyle lat chodził w kieracie
 8    II,  III  |      dziwnej ciszy obumierania, bo zaledwie czwarta część ludzi pracowała.~
 9    II,  VII  |          intruzem z innego świata, zaledwie znoszonym i może tylko dla
10    II,  XV   |             byłem u nich parę razy zaledwie.~Wzruszył ramionami.~Anka
11    II,  XVI  |           Ja pańską żonę widziałem zaledwie kilka razy w życiu, a nawet
12    II,  XVII |    uratowano, ale leżał bezwładny, zaledwie mogąc poruszać rękami i
13    II,  XXIII|          trafił nieszczęśliwie, bo zaledwie usiadł na jakiejś kanapce,