Tom,  Rozdzial

 1     I,  II  |    maszyn. Nie wiedział, kto wola.~- Panie Borowiecki? Drgnął,
 2     I,  V   |  oczy kleją i dziadek ciągle woła, żebym poszła spać. Dobranoc,
 3     I,  V   |   telefon.~- Borowiecki, kto woła? - pytał przykładając ucho
 4     I,  VIII|     a tu jeszcze ta wariatka woła go gdzieś za miasto na schadzkę.~
 5     I,  VIII|     usta od jego ust. - Ktoś woła!~Nikt nie wołał, las szumiał
 6     I,  IX  |  jego fabryce.~- To do pana! Woła pan Borowiecki - rzekł Baum.~
 7     I,  XV  |   walczył całą potężną swoją wolą z niemocą.~Apatia bezmyślna
 8     I,  XVI |    świat, wyciągnięty własną wolą z nicości, który teraz żył
 9    II,  I   | wypływa z woli Bożej i że ta wola jest sprawiedliwością i
10    II,  I   |    że wszystko się dzieje za wolą Boga, nie mógł już wytrzymać
11    II,  I   |     dobrodzieju mój kochany. Wola jak stal, przebiegły, sprytny,
12    II,  VII |   walcząc z własnym sercem i wolą, ale pozostała.~- Po raz
13    II,  X   |  zupełnie nie kierowały jego wolą, jego postępowaniem i nie