Tom,  Rozdzial

 1     I,  VIII |              na pożegnanie, którą on ucałował bardzo mocno i wyszedł.~
 2     I,  IX   |           Kazimierz nic nie odrzekł, ucałował tylko jej oczy rozgorzałe
 3     I,  IX   |              złość i brzydotę życia, ucałował ją tak namiętnie, jakby
 4     I,  X    |       przyciskała do piersi.~Chłopak ucałował jej ręce i z rozweseloną
 5     I,  XIV  |              nic mi po nim.~Józio go ucałował i pobiegł.~Zamilkli na chwilę.~
 6    II,  VIII |         powiedział jej na dobranoc i ucałował jej ręce i usta.~Nie oddała
 7    II,  X    |             ją teraz nieco.~Pan Adam ucałował ją w głowę i odgarnął z
 8    II,  XVI  |          podniósł Grosglik i w końcu ucałował Karola, a jeszcze serdeczniej
 9    II,  XVIII| znikczemniajcie się pracą nadmierną.~Ucałował wszystkich, a najmocniej
10    II,  XIX  |        bezwiednie, dawnym zwyczajem, ucałował, a że zaczął opowiadać o
11    II,  XXII |           pan będzie mieć czas.~Maks ucałował jej rękę i wyszedł bardzo
12    II,  XXII |              niego rękę.~Porwał ją i ucałował bardzo mocno.~- Życzę panu
13    II,  XXII |              serca, więc raz jeszcze ucałował jej ręce i wybiegł.~Anka