Tom,  Rozdzial

 1     I,  V    |    krzesła, zirytowany ostatnimi słowami.~- Siedź pan, zaraz będzie
 2     I,  VIII |           przestraszona własnymi słowami, które się jej niechcący
 3     I,  X    |         po pokoju wzburzona jego słowami. Wysocki milczał, słowa
 4     I,  XI   |   rozmową z Emmą i jej ostatnimi słowami.~Nie mógł zrozumieć własnego
 5     I,  XII  |        po cóż się bawimy pustymi słowami!~- O tym właśnie myślę od
 6    II,  I    |          Anka, rozśmieszona jego słowami.~Poczuł się dotkniętym jej
 7    II,  IV   | zniszczeniu i szeptała urywanymi słowami:~- On mnie kocha... on obiecał
 8    II,  VII  |  ogarnięta miłością, rozkołysana słowami Wysockiego, który na złość
 9    II,  XV   |       słowa z zupełnie podobnymi słowami tylu kobiet, które tak samo,
10    II,  XV   |       zmartwiony i dotknięty jej słowami.~Anka nie słuchała, wyszła
11    II,  XVI  |    cierpieniem, mówił namiętnymi słowami miłości, ten srogi strach,
12    II,  XVIII|      dotknięty najboleśniej jego słowami.~- No i wy jej nie kochacie.~-
13    II,  XXII |      zapowiem służącemu. A moimi słowami niechaj się pani nie gorszy,