Tom,  Rozdzial

 1     I,  II  |        szczerze, kiedyż poznam narzeczoną?~- Na wszystko przyjdzie
 2     I,  III |    inne kochają, wiem, że masz narzeczoną, ale co mnie to obchodzi!
 3     I,  V   |      dodatku.~- Nie gadaj, mam narzeczoną, którą kocham.~- Co to przeszkadza,
 4    II,  I   |      zapytał zdziwiony Maks. - Narzeczona i ojciec - to pańszczyzna?~-
 5    II,  II  |     kasę, jakby ona była twoja narzeczona! Ja ci daję słowo, że ty
 6    II,  II  |        się niedługo, bo ma już narzeczoną.~- Narzeczona to nie weksel,
 7    II,  II  |        bo ma już narzeczoną.~- Narzeczona to nie weksel, to zwyczajny
 8    II,  VII |    Kuzynka dosyć daleka, ale i narzeczona zarazem - odparł z naciskiem.~-
 9    II,  VII |          odparł z naciskiem.~- Narzeczona! Nie wiedziałam, że pan
10    II,  VII |    wiedziałam, że pan Karol ma narzeczoną... nie wiedziałam...~- Już
11    II,  VIII| ponowił zapytanie.~- O, pańska narzeczona szuka pana - szepnęła wskazując
12    II,  XV  |       dawną, dobrą i kochającą narzeczoną, ale z przerażeniem spostrzegła,
13    II,  XVI |    zdrów pański ojciec, pańska narzeczona, pańskie dzieci.~- Dziękuję,