Tom,  Rozdzial

 1     I,  VII |       pochylając się nad jego jasną, młodą, typowo niemiecka
 2     I,  VII |   włosy rozplatały się i niby jasną wiechą zakryły jej twarz
 3     I,  VIII|      stała mu przed oczami ta jasna, piękna głowa napiętnowana,
 4     I,  X   |   przyciskając do kolan Józia jasną jak len główkę i niebieskimi
 5    II,  I   |    się wydało, że tam mignęła jasna sukienka Anki, a przekonawszy
 6    II,  III |   oknach.~Nie zawiódł się, bo jasna twarz Mady błysnęła w jednym
 7    II,  III |   przez syna pani, to kwestia jasna i przeciwieństwa wyrównane -
 8    II,  III | dzikim winem, tryskały młodą, jasną zielenią i odbijały się
 9    II,  III |       ściany wina i drżał nad jasną powierzchnią wód.~Lucy jeszcze
10    II,  VI  |     dzisiaj piękna, wysmukła, jasna, w milczeniu przypatrywała
11    II,  VI  |       żadnego z uczuć na myśl jasną, pchany bezwiednym pragnieniem
12    II,  IX  |   lampy skrzyły się złotem, a jasna, przeźroczysta cera podobna
13    II,  XIV | wesołą, uśmiechniętą, dziwnie jasną a piękną, pochyloną do tamtego,