Tom,  Rozdzial

 1     I,  III  |        blask na ruchomą, płynną, a głęboką warstwę błota, rozpryskującą
 2     I,  XV   |           masy towarów.~Półzmrok i głęboka cisza panująca w składach
 3     I,  XVI  |            na trumnę z przykrością głęboką i niepokojem.~- Mendelsohn,
 4    II,  V    |        przed chwilą, przejęło mnie głęboką odrazą do pana, panie Wilczek...
 5    II,  IX   |            bez myśli.~Noc już była głęboka, gdy się ocknął, gwiazdy
 6    II,  XV   |            przychodzi? - myślała z głęboką przykrością. Józio czytał
 7    II,  XV   |          nerwowo i zapadał w jakąś głęboką ciszę z wyczerpania nerwowego,
 8    II,  XIX  |            wszystkich napiętnowała głęboka gorycz i smutek.~Ale w miarę
 9    II,  XIX  |       najtroskliwiej i opowiadać z głęboką wiarą o Bogu sprawiedliwym
10    II,  XXI  |          wiatr umilkł, zrobiła się głęboka cisza, w której tylko huczały
11    II,  XXIII| przesłonecznionym powietrzu.~Cisza głęboka leżała w alejach pustych,
12    II,  XXIII|           To chwilami panowała tak głęboka, przerażająca cisza, że
13    II,  XXIII|       znacznie przez tę noc jedną, głęboka zmarszczka ryła mu się przez