Tom,  Rozdzial

 1     I,  III  |       wołała brawo.~Śmiech jakby falą buchał z drugiego piętra
 2     I,  VI   |          chaos przewalał się jak falą z jednej strony Rynku na
 3     I,  VIII |        się rozpraszał razem z tą fałą zakopconych, czarnych, wynędzniałych
 4     I,  XV   | przenikał i łączył się z potężną falą życia, jakim wrzało miasto
 5     I,  XVI  |    ludźmi; cała ta ludzka czarna fala niosła na grzbiecie swoim,
 6     I,  XVI  |   domostw i z wolna tonął ciężką fałą głów w bramach cmentarza,
 7     I,  XVI  |          głów zakołysało się jak fala.~Wreszcie skończyła się
 8    II,  III  |         się uśmiechała, ale nowa fala łez przyciemniała jej fiołkowe
 9    II,  IV   |          wzrokiem, ale po chwili fala zdenerwowania zatrzęsła
10    II,  VI   |     bladożółtymi oczami za płową falą, owianą mgłą pyłów kwiatowych.~-
11    II,  VIII |         gwałtownie, taka ogromna fala rozkoszy zalała jej duszę,
12    II,  XV   |       zaczęło huczeć powracającą falą spacerowiczów, turkotami
13    II,  XXIII|          nimi sam policzkował, i fala okropnej goryczy, wstydu,