Tom,  Rozdzial

 1     I,  VI  |            zawołał pokrywając pewne dziwne wzruszenie, jakie nim owładnęło,
 2     I,  VIII|     popielate włosy i wąsy, no i te dziwne oczy zielone, które ciągle
 3     I,  XII |  Smolińskich, to mnie ogarnia takie dziwne ciepło, taki spokój, tak
 4     I,  XII |             wysiłkiem przyciszyć te dziwne głosy jakby sumienia, które
 5     I,  XIII| Rzeczywiście, jest to maniactwo tak dziwne, że aż śmieszne.~- To jest
 6     I,  XIII|         obawy samotności, te jakieś dziwne, ciemne trwogi zaczęły mu
 7    II,  VI  |             Meli przyprowadzał go o dziwne zawrotne drżenie.~Poczuł
 8    II,  X   |      słabości i z trudem tłumiąc te dziwne łzy nieokreślonej tęsknoty,
 9    II,  XV  |          zupełnie roznegliżowane.~- Dziwne, ale ja zupełnie nie czuję
10    II,  XVII|           Batutę trzyma Kurowski.~- Dziwne, że chcecie ją słyszeć o
11    II,  XVII|         zrobi.~- Rzeczywiście, jest dziwne, że i mówią sobie prawdę,
12    II,  XIX |             ale w głębi czuł jakieś dziwne drżenie, nie strachu, bo
13    II,  XXI |           pomimo pewnej głuchoty te dziwne drgania krzyków napełniających