Tom,  Rozdzial

 1     I,  II   |          jej orbicie.~Zrywał się i biegł znowu, ale dzień mu się
 2     I,  VIII |          sposób hotelowy, korytarz biegł wzdłuż całego mieszkania
 3     I,  VIII |            głos, rzucał wszystko i biegł, aby się tylko nie spóźnić.~
 4     I,  XIV  |            na korytarzach, którymi biegł Malinowski, było ciemno
 5    II,  XVI  |             żeby natychmiast z nim biegł, nie zdradził się od kogo,
 6    II,  XX   |            szyny, pruł ciemności i biegł coraz dalej i dalej...~Borowiecki
 7    II,  XX   |       wyobraźnią już z tysiąc razy biegł naprzód, już był w Łodzi,
 8    II,  XX   | wewnętrznie z pociągiem, tak z nim biegł i pracował razem, że czuł
 9    II,  XX   |       szarością i smutkiem.~Pociąg biegł wciąż jak błyskawica pełna
10    II,  XX   |           się natychmiast, i znowu biegł patrzeć w mroźną, zimową
11    II,  XX   |         nic nie było widać.~Pociąg biegł z szaloną szybkością i jakby
12    II,  XXI  |      wybiegł z furtki fabrycznej i biegł z największym pośpiechem
13    II,  XXIII|       głowach rojących się tłumów, biegł po dachach, ślizgał się