Tom,  Rozdzial

 1     I,  XI|     wątpiący uśmiech na ustach bankiera.~- Zobaczymy, ja bardzo
 2    II,  II| namaszczeniem ściągnął palto z bankiera, który zatarł ręce i gładząc
 3    II,  II|       olbrzymim, sinawym uszom bankiera.~- Mnie przyszła myśl, żebyś
 4    II,  II|     Był to Klein, kuzyn bliski bankiera i powiernik zaufany.~Wszedł
 5    II,  II| spojrzeniami włóczył się u nóg bankiera.~- Pan odpowiadasz za kasę,
 6    II,  II|        oczyma w szerokie plecy bankiera i w smugę dymu, jaki się
 7    II,  II| przywitał się, przejrzał twarz bankiera i rzucił krótko:~- Prezes
 8    II,  II| zapytał prosto Moryc, bo twarz bankiera i jego słowa nie domówione
 9    II,  II|        się śmiać z przerażenia bankiera. - To nie jest śmiech, moje
10    II,  II|      nimi, pomimo że horoskopy bankiera wydały mu się przesadzonymi,
11    II,  II|       już nie myślał o obawach bankiera, ale ta zmowa na Borowieckiego
12    II,  XI|   wreszcie i wszedł do kantoru bankiera. - Szef u siebie? - zapytał
13    II,  XI|    myślał i wszedł do gabinetu bankiera, który na jego widok zerwał