Tom,  Rozdzial

 1     I,  II   |         Nie jestem maszyną, jestem człowiekiem.~- W domu. W fabryce od
 2     I,  II   |       Hermana Bucholca, chemikiem, człowiekiem zimnym, mądrym, obojętnym,
 3     I,  V    |          zapominaj, że jesteś moim człowiekiem.~- Pan prezes za często
 4     I,  VI   |          Jakże, nie pozwala mu być człowiekiem własna nawet żona i rodzina.
 5     I,  VII  |           wstydzić tego, że jestem człowiekiem.~- Francois, otworzyć wszystkie
 6     I,  IX   |      zrobił on, który mi się wydał człowiekiem tak nadzwyczajnie szlachetnym,
 7     I,  XII  |         czuł, że jest nowym, innym człowiekiem, że wyniesione z domu, ze
 8     I,  XIII |            bydlęciem zupełnym albo człowiekiem, przejść nie ma w naturze,
 9     I,  XIII |     pociągowym ani maszyną. jestem człowiekiem. Tylko głupiec chce pieniędzy
10     I,  XIII |           niego z prośbą za jednym człowiekiem.~- Szuka pan zajęcia dla
11    II,  V    | usprawiedliwienie, że jestem tylko człowiekiem Grosglika i operuję jego
12    II,  XV   |    godności, była dumną, czuła się człowiekiem.~- Dlaczego nie przychodzi? -
13    II,  XIX  |            Wilczek z jakimś młodym człowiekiem, któremu wciąż opowiadał
14    II,  XIX  |            jest teraz już zamożnym człowiekiem i może najspokojniej przychodzić
15    II,  XXIII|         czuł się teraz jakby nowym człowiekiem, smutnym, ale silnym i gotowym