Tom,  Rozdzial

 1     I,  V   |    Widzi pan, to nie to, ja nie umiem nazwać, bo za mało znam
 2     I,  VI  |     nasze kobiety dobrze, ja je umiem cenić i cenię, ale je znam,
 3     I,  VIII|            Obu rękami pisać nie umiem.~- Co to znaczy?~- Nie mogę
 4     I,  VIII|  wyciągając się w fotelu.~- Nie umiem inaczej mówić - warczał
 5     I,  XIII|          Widzi pani, że czasami umiem dotrzymać słowa.~Podał jej
 6     I,  XVI |   taryfach?~- Od trzech tygodni umiem je na pamięć, od trzech
 7    II,  I   |         czymś, czego nazwać nie umiem, bo...~Przerwał mu pan Adam,
 8    II,  VII |    miłości...~- Nie lubię i nie umiem nic ukrywać. Miłości nie
 9    II,  XIII| odpowiada ze wzruszeniem:~- Nie umiem ci tego powiedzieć, Mela!
10    II,  XV  |         bo mi niezręcznie i nie umiem inaczej. Chodźmy do twojego
11    II,  XXI |        majstrem tkackim, ja nie umiem dobrze czytać, a mam fabrykę,
12    II,  XXII|       Nie, to moja wina, że nie umiem kochać aż do przebaczenia,