Tom,  Rozdzial

 1     I,  XII|      światy.~Patrzał teraz z trwogą, że jednak nie zdołał utopić
 2     I,  XV |     poszedł spiesznie, gnany trwogą.~Dopiero widok ludzi przy
 3     I,  XVI|       ten milioner!~Ludzie z trwogą i w cichości smutku dziwnego
 4     I,  XVI| pokoje, schodziła na dół i z trwogą i ze zdumieniem przyglądała
 5     I,  XVI|    do modlitw i pończochy, z trwogą nasłuchując ponurych lamentacji
 6    II,  I  |      Lucy, o której myślał z trwogą, bo mu zapowiadała w najbardziej
 7    II,  VII|  jedwabiach, a że przy tym z trwogą myśli, że służąca może przegotować
 8    II,  IX |     i co chwila wsłuchiwał z trwogą, czy żyje jeszcze; żyła,
 9    II,  XIV|     sztywne, onieśmielona iż trwogą patrzyły na wchodzących
10    II,  XX |    pośpiechem w tył, jakby z trwogą przed potworem,~"Jeszcze
11    II,  XXI|       Serce przestawało bić. trwoga niewypowiedziana rozsadzała
12    II,  XXI|     bezradni, ogłupiali, i z trwogą niewytłumaczoną cofali się,