Tom,  Rozdzial

 1     I,  VI  |  wydeptanym paskiem betonu, albo szło się wprost po drobniutkim
 2     I,  VII |        fundamentach.~A szczęście szło za nim nieodstępnie; dziesiątki
 3     I,  VIII|         moim wyjściu - nie wiem. Szło na ostro. Horn z całą serdecznością
 4     I,  VIII|       pośpiechem.~- Czy istotnie szło tak ostro, panie Karolu? -
 5     I,  VIII|    kilkoro dzieci pod parasolami szło przy samym trotuarze. bo
 6     I,  XIII| niesłychaną dobrocią.~Bucholcowi szło o to, aby go zatrzymać jak
 7     I,  XV  |     obszary błękitu, przez które szło słońce.~Szukał znowu chustki,
 8     I,  XV  |       się kłócić. Nie wiem, o co szło, ale słyszałem, jak ta idealna,
 9    II,  II  |      sonaty cis-moll Beethovena. Szło nam tak dobrze jak nigdy.
10    II,  VI  |          się z grupy stojących i szło wolno, nie spiesząc się.~
11    II,  XVII|   sprowadzane z zagranicy. Gdyby szło dobrze, gdyby były pieniądze
12    II,  XVII|      obliczył, że gdyby mu nawet szło najlepiej to jeszcze nie