Tom,  Rozdzial

 1     I,  II   |              i leciał dalej wśród spojrzeń setek robotniczych i szumu
 2     I,  III  |   spokojnie pod ogniem lornetek i spojrzeń, jakie w niego uderzały
 3     I,  VI   |           z jej bladej twarzy, ze spojrzeń zadumanych, z całej postaci
 4     I,  IX   |        wyraźnie czytałem to z ich spojrzeń.~- Dlaczegóż ona się nigdzie
 5     I,  XVI  |   westchnień się zerwało, tysiące spojrzeń zamigotało krwawych, morze
 6    II,  III  |          że Karol czuł ślady tych spojrzeń namiętnych na twarzy, przejmowały
 7    II,  III  |          pocałunkami, żal mu było spojrzeń i oddechów gorących, które
 8    II,  VII  |  uśmiechniętych, rozpromienionych spojrzeń Wysockiego, jakby chcąc
 9    II,  X    |       obawą, ale Karol unikał jej spojrzeń, rozmawiał z Morycem i z
10    II,  XV   | zadzierzgać tych tysiącznych nici spojrzeń, frazesów, dotknięć, niedomówień;
11    II,  XIX  |        mocno współczujących, tyle spojrzeń serdecznych, te przyciszone
12    II,  XXIII|         się j tysiące rozpalonych spojrzeń rzucało się w ciemność z