Tom,  Rozdzial

 1     I,  III |       przed nim otworzyły, do słabo oświetlonego saloniku.~Biały
 2     I,  IV  | oddali i kominów fabrycznych, słabo rysujących się na szarym,
 3     I,  X   |      że dziękuję - bronił się słabo i już zmiękł, i zapomniał
 4     I,  X   |     ich przez szereg pokojów, słabo rozświetlanych przez kandelabr
 5     I,  XIV |       do wieży, przez którego słabo oświetlone okna majaczyło
 6     I,  XIV |    lśniących dachów, zaledwie słabo wyłaniających się z mroku.~
 7    II,  II  |     prezesie? bo mnie się już słabo robi - błagał Szteiman.~-
 8    II,  III |       i to życie tętniące tak słabo, jakby ostatkami sił.~Lubił
 9    II,  VIII|     szmer najmniejszy, pokój, słabo rozświetlony elektrycznością,
10    II,  IX  |   prześcieradłem, przez które słabo rysowały się linie twarzy.~
11    II,  XV  |       senniejszy rozlegał się słabo, aż i on skończył gazety
12    II,  XV  |       i oświetlone, a że były słabo przysłonięte i tuż nad trotuarem,